We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

D​ź​wi​ę​ki z Offu

by Adam Mańkowski

/
  • Streaming + Download

    Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.
    Purchasable with gift card

      €5 EUR  or more

     

  • Full Digital Discography

    Get all 840 attenuation circuit releases available on Bandcamp and save 80%.

    Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality downloads of indistinction #1, indistinction #2, GG Allin, THING, Taganka, tripolar exercises, Murphy, BACILLUSMETRIAL ENTOPATHOGEN, and 832 more. , and , .

    Purchasable with gift card

      €100.70 EUR or more (80% OFF)

     

  • factory-pressed CD in Digipack, ltd.ed. 100 copies
    Compact Disc (CD) + Digital Album

    Includes unlimited streaming of Dźwięki z Offu via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.

    Sold Out

1.
Bez wyjścia 04:10
2.
3.
Poranek 02:28
4.
5.
Portret 04:11
6.
7.
Próba 05:04
8.
9.
10.
Ona i On 05:06

about

also available as CD in Digipack, ltd.ed. 100 copies

Adam Mańkowski - born in 1985, lives and works in Lodz. A sound artist, improviser, independent music journalist and photography enthusiast. An insightful observer of newly emerging music phenomena of an avant-garde character. Since 2006 he has been continuing his solo music activity under the name - Limited Liability Sounds. He moves in the genere of improvised, experimental and intermedia music. He co-founded the experimental duo Scindite (2014-2015) and the ambient project Insomnia (2005-2012). Winner of this year's artistic scholarship, Mayor of the City of Lodz.
llsnoise@gmail.com
www.llsnoise.pl
www.facebook.com/llsnoise

---

more releases by Adam Mańkowski/Limited Liability Sounds on attenuation circuit:

emerge.bandcamp.com/album/live-in-augsburg-2
emerge.bandcamp.com/album/untitled-10
emerge.bandcamp.com/album/inherencja

credits

released November 8, 2018

Music, word, murmur - stratified and contrasted with the sound naturalism obligatory in Polish cinema, gave rise to a completely new path of film acoustics development, which ceased to be only a sincere mirror and became a conscious element in the creation of psychic reality. The musical material contained in the album is an attempt to subjectively interpret the huge wealth of experience brought by the film debut of Grzegorz Królikiewicz - the movie Na Wylot. Movie has never belonged to the favorites of critics, and all analyzes and reviews - which took place after the premiere and for the next decades - focused almost on the problems of the moral work. The artistic layer of the film remains underestimated and still overlooked, as well as the potential of the techniques used to assemble and execute the sound, which allowed to significantly extend the psychological portrait of the main characters of the drama. The overriding aim of the process of creating this musical material was the desire to evoke the creative spirit accompanying the director and his composers - Henryk Kuźniak and Jerzy Hajdun. The creators responsible for the sound layer, dared to break with the contemporary tradition and departing from naturalism, created a sound space that is a kind of deformation of reality in which the lost and deformed sound often reaches us from outside the frame.

The basic assumption of the project "Dźwięki z Offu" is to bring the audience to the figure of Grzegorz Królikiewicz - director, screenwriter and professor of film arts associated with Lodz. The film debut of the author, made at the WFDiF Film Laboratory in Lodz, was an absolute sensation at the time of the premiere on the background of Polish cinematography. This was due to the use of innovative techniques for the implementation and assembly of sound, as well as artistic experiments in combining the sound layer with the image.

I dedicate the album to the memory of Grzegorz Królikiewicz.

Music material will be complemented by a sound installation presented in the Lodz WY gallery on November 23, 2018.

Release was financed with funds received as part of the artistic scholarship of the Mayor of Lodz.

music / production: Adam Mańkowski

cover design: Bartłomiej Michał Górecki

Recordings made in Lodz and Berlin in 2017-2018
Field recordings were registered in Lodz, Wroclaw, Berlin and Rome in February-August 2018

---------------------------------------------

FELT HAT REVIEWS

Attenuation circuit is one of those small labels that still possess the spirit of true DIY music culture. It's truly open to new faces, there's plenty of enthusiasm involved and foremostly, staying away from the known names it shows great music.
Approaching material by Adam Mańkowski, I tried not to read the liner notes. The idea of paying a tribute to "Na wylot" creator Grzegorz Królikiewicz doesn't necessarily speaks to me as it's very idiosyncratic and hermetic, in other words - quite interesting as a piece of Polish cinema but emotionally leaves me indifferent.
Unlike the music on this cd...
It's very cinematic, very much ambient in an experimental way transposing field recordings into somewhat interesting textures. Great aspect of it is its narrative - the grainy maestry of it pushing the boundaries of not a very easy path of minimalism that can lead to the point where it's just plain old repetitiveness. Adam definitely knows how to do it.
The grey matter of the substancethat is diluted here to the level of an amalgam is the key here. There is no lead, no particular track I could mention that takes a role of a main one. It's better to listen to it as a whole.

felthatreviews.blogspot.com/2018/12/dzwieki-z-offu-by-adam-mankowski.html?fbclid=IwAR182FS0KYW606wXm6qdWJVMNPuhn_Abm7uT4vIBTbreZfeJ4oB3aXsex8M

---

CHAIN D.L.K.

Adam Makowski is a sound artist and improviser which has an already considerable discography under the name Limited Liability Sounds but it's more or less unknown outside Poland. This seems its first release under his own name and it's something apparently along the path of certain minimal electronic music based on patterns and short samples but it has also melodic apertures based on traditional instruments as piano which removes a certain cerebrality to the framework.
The first track of this release, "Bez wyjcia", is a quiet minimal track colored by small glitches and noises. "Milczenie i szaro" is instead reminiscent of classic avant-garde, that could be the source of a couple of samples including the chorus at the beginning of the track, as the fragmentation is only apparent. "Poranek" is centered upon a melodic loop upon an irregular noisy beat. "Tam bya mio" is suspended in his unresolved lines and "Portret" is apparently static until some sparse piano notes appear and "Serce Malisza" is hypnotic with his long tones and the final bells doubled by the piano. "Próba" uses the piano in either a classic way and as a sound source. "Mordercy i ofiary" starts quietly and ends noisy and "Niewidzialny ledczy" could be a modern classical piano piece if it wasn't drowned in a noisy environment. "Ona i On" closes this release in between between being a piano piece and a noisy experimental track.
While he owe much to his influences which are clearly audible, he has so carefully crafted this release that it will be well received by all fans of IDM and minimal electronic music. It's worth a listen.

www.chaindlk.com/reviews/?id=10760.

---

VITAL WEEKLY

This name you may not recognize straight away, but before Adam Mankowski worked as Limited Liability Sounds and as such reviews of his work appeared in Vital Weekly (Vital Weekly 1070 and 905). In the first, he played homage to Luciano Berio. This new work deals with the debut film of Grzegorz Krolikiewicz, 'Na Wylot', which apparently wasn't too well received. This according to the information I got along with this release, as I never heard of this, or seen the movie. Apparently, there is a "new path of film acoustics", "which allowed to significant extent the psychological portrait of the main characters of the drama". Alright, I'd be happy to take their word for it, even when it makes considerations about the music not easy. I can only judge it on the basis of what I hear. The nine pieces here present an interesting mixture of musique concrete manipulation of acoustic sounds, sampled and resampled, along with the crackles of old vinyl and rhythms from various machines. In the opening 'Bez Wyjscia' that results in a trip-hop approach, while 'Tam Byta Milosc' has a very dub like character; the rhythms that are as he spins rather musique concrete like sounds around it. That is a pattern for more pieces actually. There is a melodic touch to be noted in these pieces, via rhythm, sampled piano sounds, church bells, synthesizers and woven into the fabric of field recordings, acoustic objects being sampled and some highly processed computer sounds. As I said, it is very hard for me to judge in relation to the filmmaker and his debut film, but hearing the music independently, I'd say, it is all a most decent job, even when it's not the most original things you can hear. Especially since trip hop's history already has a proven track record of sampling acoustic sources, adding beats to it and generating a cinema for the ears narrative music, then this is something that works well, for sure, as Mankowski does some great music, but following the path already laid out, which of course is fine thing to do.
(FdW)

www.vitalweekly.net/1167.html

-----

BAD ALCHEMY

ADAM MANKOWSKI in Lódz ist in den Kreisen, in denen er sich seit 2006 bewegt, besser bekannt als Limited Liability Sounds oder auch mit Scindite. Als LLS hat er zwischen Re-Drum und Emerge auch schon bei Attenuation Circuit angedockt, mit genug Anspruch und Courage, sich an "An Hommage to Luciano Berio" (2017) und gar an "Music for Philosophers" (2018) zu wagen. Dzwieki z Offu [Klänge aus dem Off] (ACU 1013) dreht sich nun lokalpatriotisch um Grzegorz Królikiewicz (1939-2017), den durch etwa "Wieczne pretensje" [Ewige Nörgelei] (1974), "Zabicie ciotki" [Die Tante erschlagen] (1984), "Der Fall Pekosinski" (1993) oder "Sasiady - Neighborhooders" (2014) bekannten Altmeister der polnischen Filmkunst in Lódz. Und insbesondere um dessen preisgekröntes und kontroverses Debut "Na wylot" (dt. Durch und durch, 1972) und die Filmmusik dazu von Henryk Kuzniak & Janusz Hajdun. Mankowski nähert sich dem an durch nicht unharmonische Drones und perkussive Geräusche und Ansätze von Rhythmik, durchsetzt mit Samples. Als Metasoundscape, durch den Alltagsgeräusche und Instrumentalklänge geistern, Fetzen eines Kinderchors. eine Handvoll Pianonoten, angerührte Strings, von allem nur Tupfer, Schlieren, ein Anhauch, wie ein melancholisch eingetrübter Schleier, gewebt aus Erinnerungen und durchhuscht von Mäusen, die im Oberstübchen daran nagen, betropft von Tropfen und müden Schlägen, mit vagen oder klimpernden Griffen in die Tasten, von Glocken bebimmelt, von Vögeln bezwitschert. Dumpf verzerrte Klänge kehren wieder, Geräusche kreisen und malen unrund und schleifend, das knarzende Gefüge scheint zu träumen. So vieles ist wie im Traum und durch den Lauf der Dinge unscharf geworden: die Festung Przemysl von "Fort 13" (1984) nicht weniger als der Totschlag und die "Na wylot"-Liebe von Jan & Maria oder "Die Kostbarkeit des freien Gewissens", wie Królikiewicz 1981 seine Mahnung vor dem religiösen (ideologischen) Bürgerkrieg überschrieb, und wie es in Polen weitergeht, nachdem wieder das Messer gezückt wurde.

www.badalchemy.de

-----

LUPUS UNLEASHED

"Na Wylot" Grzegorza Królikiewicza to jeden z tych filmów, który nie został należycie doceniony, a jego krytyka skupiała się niemal wyłącznie na problematyce moralnej, z pominięciem warstwy artystycznej. Adam Mańkowski, muzyk znany z formacji Limited Liability Sounds, postanowił odkryć ją na nowo, tworząc specjalny soundtrack do filmu, który miał swoją premierę 23 listopada 2018 roku podczas prezentacji instalacji dźwiękowej i koncertu w łódzkiej Galerii WY. Jak udała się taka forma upamiętnienia zmarłego 21września 2017 roku reżysera?

Przyznam się szczerze, że nie znałem tego filmu, ale obejrzałem go specjalnie na potrzeby tej recenzji żeby móc go odpowiednio odnieść do nowej ścieżki dźwiękowej proponowanej przez Mańkowskiego i vice versa. Wpierw więc należy powiedzieć kilka słów o samym obrazie Grzegorza Królikiewicza. Film, jednego z najważniejszych reżyserów nurtu Kina Moralnego Niepokoju, dziś zdecydowanie należy do filmów nie tyle zapomnianych, co takich, które dość mocno się zestarzały. Etiudowość poszczególnych sekwencji, które składają się na trwający siedemdziesiąt osiem minut film Królikiewicza nie będzie atrakcyjna dla współczesnego widza, tym bardziej, że zawarta w nich fabuła właściwie jest zarysowana. O głównych bohaterach, małżeństwie Maliszów nie wiemy praktycznie nic, a widz nie jest w stanie się z nimi utożsamić, zwłaszcza w końcowej sekwencji rozprawy sądowej złożonej głównie z odpowiedzi na pytania, których nie słyszymy. Równie nieatrakcyjna może się dziś wydać warstwa dźwiękowa czy artystyczna obrazu, choć ona również nigdy nie zyskała przychylności krytyki. Szybki montaż poszczególnych obrazów, przetykany jest często statycznymi obrazami z dużymi zbliżeniami na twarze głównych bohaterów, co przywodzi trochę na myśl impresjonistyczne kino nieme, zwłaszcza w połączeniu z dogłębną ciszą, która dominuje w filmie. Tam, gdzie pojawia się muzyka jest albo pompatycznie (orkiestracje i podniosły, uwydatniony klawisz) lub mocno awangardowo - jak choćby przywoływany krakowski hejnał mariacki czy w scenie morderstwa które popełniają Malisze. Co istotne, Królikiewicza bardziej interesowała nie dosłowność w pokazywaniu poszczególnych scen czy decyzji bohaterów, a to, co znajdowało się poza kadrem. To również mocno odbija się na warstwie dźwiękowej, która albo jest umowna, albo pozornie niepowiązana z obrazem. I tak wspomnianą scenę morderstwa najpierw tylko słyszymy, oglądając je przez zamknięte drzwi, "wyłącznie przez dźwięki z offu",jak zauważa Tadeusz Lubelski w swojej "Historii Kina Polskiego". Dopiero później, dane jest nam zobaczyć okrutną zbrodnię w rozedrganych zdjęciach, w rozjuszonej i subiektywnej obserwacji z perspektywy zbrodniarzy.

Mańkowski, co istotne przed odpowiednim odbiorem jego materiału reinterpretującą sferę dźwiękową i fabularną filmu Królikiewicza, o swojej płycie w notatce prasowej napisał następująco:

"Nadrzędnym celem przyświecającym procesowi powstawania niniejszego materiału muzycznego, byłą chęć przywołania twórczego ducha, towarzyszącego reżyserowi i jego kompozytorom - Henrykowi Kuźniakowi i Jerzemu Hajdunowi. Twórcy odpowiedzialni za warstwę dźwiękową, odważyli się zerwać z ówczesną tradycją i odchodząc od naturalizmu, wykreowali przestrzeń dźwiękowa będącą swoistym odkształceniem rzeczywistości, w której dźwięk zagubiony i zdeformowany, bardzo często dobiega do nas spoza kadru."

Nowa muzyka, której realizacji podjął się Adam Mańkowski jest eksperymentem ciekawym i intrygującym, właśnie z tego względu, że stanowi nowe odczytanie obrazu Królikiewicza i oryginalnej ścieżki dźwiękowej i jednocześnie jeszcze mocniej kierując się w szmery, zakłócenia, zapisy terenowe, rytmikę i jednoczesną arytmikę, a przez to uwydatniając odkształcenie zapisu dźwiękowego. Doskonale słychać to już w otwierającym płytę utworze "Bez wyjścia" gdzie szum miesza się z tykaniem zegara, brzękiem szklanek i ambientowym rozwijającym się tłem o lekkim jakby dętym zabarwieniu, a przy tym przypominającym jakąś senną piosenkę puszczaną z trzeszczącego winyla podczas suto zakrapianej imprezy. Pulsujące zmiany jakie zachodzą w poszczególnych warstwach muzyki wyraźnie każą się słuchaczowi skupić, a intensyfikacja dźwięków w finalnej części utworu zaskakuje niemal dyskotekową wrażliwością godną współczesnym didżejom, choć nawet na moment nie jest to muzyka o tanecznym wyrazie. Znakomity pod względem budowania napięcia dźwiękiem jest "Milczenie i szarość", które wykorzystując fragmenty oryginalnej ścieżki z filmu - podniosłą pieśń śpiewaną podczas uroczystości kościelnych, szybko przechodzi w porcję niepokojących pulsacji, tonów i zgrzytów o atonalnej, arytmicznej strukturze, zwłaszcza w drugiej połowie kompozycji, gdzie przeważają szumy, rozciągnięte tony w tle i różnego rodzaju zakłócenia przypominające ciągłe układanie igły na talerzu gramofonu, kląskania czy zamykanie drzwi, które to znaczenie zyskają w dalszej części historii.

W trzecim numerze, zatytułowanej "Poranek" nad szumami dominuje nieco zdeformowana linia klawisza wygrywającego smutną, trochę tęskną melodię oraz "kaszlące" perkusjonalia przywodzące na myśl ponownie tykanie zegara, stukot kolei czy szukanie stacji w radiu. W pewnym momencie awangarda dźwiękowa zastosowana przez Mańkowkskiego może się się wręcz wydać agresywna, by szybko ustąpić niemal eterycznym, zanikającym dźwiękom, które w tym zaniku płynnie przechodzą do świetnego "Tam była miłość" o niepokojącym, mrocznym i zwracającym uwagę na swoją psychologiczną głębię ambientowym układzie. To, co u Królikiewicza było dramatem i wydawało się zarysowane, poszatkowane, u Mańkowskiego zamienia się w istny horror, w wykrzywione, groteskowe obrazy. Impresjonizm podkreślony został bowiem wręcz mistrzowsko właśnie samym dźwiękiem, które niezwykle interesująco działa na wyobraźnię, nawet przy nieznajomości oryginalnej ścieżki i samego filmu. Spróbujcie go sobie posłuchać w ciemnym pokoju, z zamkniętymi oczami... Równie sugestywny jest kolejny numer, czyli "Portret" w którym pojedyncze uderzenia i brudne, rozciągające się ambientowe wietrzne tło ponownie wykrzywiają obraz, zwracają uwagę na rozdwojenia, które targały Maliszami, na gorycz i rozpacz w jaką oboje popadali. Intensyfikacja szumów i przerywów na koniec, uzupełniona nerwowymi tonami pianina o jakimś jazzowym charakterze nie znajduje jednak swojego rozwinięcia, rozbudowania, a szybko jakby z przestrachem przechodzi w kolejne wyciszenie przechodząc w ostrą pulsację, pojedyncze tony klawiszy utworu "Serce Malisza". Atmosfera wyraźnie gęstnieje, staje się jeszcze bardziej zimna i niepokojąca, wręcz nieprzyjazna. Wykorzystanie dzwonów, tych samych, które dominują w filmowym obrazie, wywołuje zaś piorunujące wrażenie, szczególnie gdy podkręci się dźwięk odpowiednio mocno.

Siódma kompozycja nosi tytuł "Próba" otwiera miłe dla ucha śpiewanie ptaków, jednak szybko zostaje ono przetkane ponownie ponurym ambientowym tłem, pukaniami i jakimś niepokojem, który jadowicie sączy się z głośników, które z czasem zdominuje sferę soniczności, która trochę nerwowo, a trochę niepewnie wytacza się z głośników. Intensywna, brudna i trudna jest szczególnie ta z drugiej połowy utworu, który znów przywołuje nieco jazzujące tony, by następnie przepleść je piskiem i perkusjonaliami, wreszcie stukotem kolei. Jednym z najciekawszych numerów (choć zdecydowanie za krótkim) jest zaś utwór "Mordercy i ofiary" w którym niepokój i strach jest budowany konsekwentnie i przerażająco plastycznie: stukoty są przerywane pojedynczym drone'owym riffem gitary i elektroniką połączoną z jakąś zdeformowaną formą jazzu, która zdaje się przebijać przez zepsuty gramofon uderzony podczas ataku, ale wciąż jeszcze wydobywający z jakiejś oddali dźwięk. Całość uzupełnia krzyk, który dopełnia akt morderstwa na jakie porywają się Malisze, po czym szybko przeskakujemy do przedostatniej kompozycji, czyli "Niewidzialni śledczy". Winylowy szum i potężny, ambientowy mroczny ton wybrzmiewa przez zaledwie minutę,by następnie od razu przeskoczyć do sali sądowej i finałowego, równie niepokojącego "Ona i on". Ponure tony wygrywane na pianinie łączone ze zgrzytami, zdeformowaną piosenką lecącą w tle i różnego rodzaju tykaniami, popiskiwaniami zdają się raz po raz zbliżać na twarze Maliszów i równie szybko odskakiwać, a nawet prezentować ich z lotu ptaka jak gdybyśmy mieli się zastanowić nad tym co zrobili.

"Dźwięki z Offu" Adama Mańkowskiego to odważna, ambitna i bardzo ciekawa próba muzycznego spojrzenia na film "Na Wylot" Królikiewicza ze współczesnej perspektywy, a jednocześnie podkreślając awangardowość obrazu reżysera. Można go jednak rozpatrywać z całkowicie niepowiązanej perspektywy i wówczas dostaniemy niezwykłą soniczną podróż pełną niedomówień, abstrakcyjnych wypustów i założeń dźwiękowych których może nie słucha się w sposób łatwy, ale z całą pewnością niezwykle - z bogatą wyobraźnią i wrażliwością szczególnie. Jest to płyta, która spodoba się tm, którzy pośród szumów i terenowych nagrań odnajdują coś więcej niż tylko hałas, nie można doszukiwać się tutaj melodii czy przebojowości. Nie jest to też zdecydowanie rzecz do częstego puszczania, ale nie brakuje an niej momentów, w których naprawdę można się rozsmakować i porządnie zamyślić. Ta rekonstrukcja wrażliwości tak reżysera, jak i oryginalnych kompozytorów to bowiem propozycja dla tych, którzy w takiej muzyce, czy też raczej dźwiękowych zapiskach, potrafią się zatopić i przeżyć wewnętrznie, nie potrzebując dodatkowych podniet, efektownych zabiegów, a właśnie w owym minimalizmie znajdą refleksję, piękno i niepokojącą historię, która równie dobrze może być opowieścią o zwykłym szarym człowieku, który wyszedł na spacer w ciemną, szarą zimową noc, by pomyśleć nad swoim życiem i być może spróbować odnaleźć jego sens.

Płytę przesłuchałem i zrecenzowałem dzięki uprzejmości Adama Mańkowskiego.

lupusunleashed.blogspot.com/2019/01/adam-mankowski-dzwieki-z-offu-2018.html?fbclid=IwAR1HGhzs1pRaLZzFiOcMllSkqGDaL5DpbpVYMxt_NdQf15BtR_o0dh2pPGI#more

---

ONLY GOOD MUSIC

"Z ułamków zaginionych całości powstają nowe konstelacje i szlaki. To tworzywo mojej muzyki…" [1] To wydawnictwo powstało właśnie z odłamków dźwięków. Adam Mańkowski dokonuje pewnej reinterpretacji dźwiękowej oprawy filmu Grzegorza Królikiewicza "Na wylot", który w dniu swojej premiery nosił cechy nowatorstwa i nie był dla wszystkich zrozumiały.


Reżysera bardzo interesowało, to co poza kadrem. Fakt ten miał niebagatelny wpływ również na muzykę. "Twórcy odpowiedzialni za warstwę dźwiękową, odważyli się zerwać z ówczesną tradycją i odchodząc od naturalizmu, wykreowali przestrzeń dźwiękowa będącą swoistym odkształceniem rzeczywistości, w której dźwięk zagubiony i zdeformowany, bardzo często dobiega do nas spoza kadru" [2].

"Słyszeć przez domysł", to słyszeć subiektywnie, subiektywnie interpretować materię dźwiękową filmu, subiektywnie doznawać pomieszania niediegetycznego i diegetycznego charakteru dżwięku. Adam Mańkowski cytuje oryginalne dźwięki z filmu pośrednio, można by doprecyzować, że bardziej się nimi inspiruje. Jest słuchaczem wnikliwym, zwraca uwagę na szczegóły. Mimo to trudno odtworzyć fabułę filmu na podstawie samych dźwięków. To operowanie detalem nie jest równoznaczne z kronikarską skrupulatnością (na szczęście!). W efekcie otrzymujemy pewną syntezę, w której szmer, zgrzyt, pojedynczy rozwarstwiony dźwięk czy strzęp melodii wydają się irracjonalne, a nawet nieskończone. I to nieskończenie jest fascynujące. "Dźwięki z Offu" zacierają granice, te czasowe i te przestrzenne. Snują pewną historię ("Tam była miłość"), dokumentują wstrząsające wydarzenie ("Mordercy i ofiary"), ale i momenty pełne melancholii ("Poranek").

"Dźwięki z Offu" dekonstruują pierwotną warstwę dźwiękową filmu Królikiewicza w sposób nowatorski i interesujący. Przestrzeń zbudowana jest na nowo z wielu elementów dźwiękowych i na wiele sposobów. Ta subiektywizacja słyszenia zaciekawia, skłania do poszukiwań, wzbudza niepokój i lęk. Ostatecznie pomaga zrozumieć tajemnice przedstawione na ekranie.

Przypisy:
[1] Salvatore Sciarrino
[2] notatka prasowa dołączona do albumu.

onlygoodmusic.pl/recenzje/dzwieki-z-offu-adam-mankowski?fbclid=IwAR3ENJOQEqAbzU8F-5oNhIinYTcAFtz--pcbpcBEvZqhLhoqbDoSrJVdR48

-----

FYH!

ADAM MAŃKOWSKI TYM RAZEM PO DRUGIEJ STRONIE. NIE W RECENZJI CZY ARTYKULE, ALE DLA FYH OPOWIADA W CZYNNIKACH PIERWSZYCH O SWOIM AUTORSKIM ALBUMIE DŹWIĘKI Z OFFU.
Dźwięki z Offu, poza comiesięcznym cyklem, gdzie Adam Mańkowski opisuje co bardziej niezalowe wydawnictwa z danego miesiąca, to także solowe wydawnicto łódzkiego artysty, które ukazało się pod koniec ubiegłego roku. Dźwięki z Offu stanowią muzyczną próbę przedstawienia filmu Na Wylot Grzegorza Królikiewicza (1972). Projekt, na który poza płytą składała się również wystawa w łódzkiej Galerii W Y, mógł się odbyć dzięki wsparciu stypendialnym Miasta Łodzi. A co Adam Mańkowski ma do powiedzenia o utworach składających się na Dźwięki z Offu?

Uwaga, tekst zawiera SPOJLERY.

WSTĘP
Wszystko co znalazło się na albumie Dźwięki z Offu podporządkowane jest muzycznej narracji obecnej w debiutanckim filmie Grzegorza Królikiewicza. Subiektywna interpretacja ścieżki dźwiękowej to z jednej strony dekonstrukcja oryginalnych zapisów, a z drugiej próba skonstruowania czytelnych, czy wręcz dokumentalistycznych odwołań do poszczególnych sekwencji filmowych. Prace nad albumem trwały kilka miesięcy i można rozdzielić je na dwa klarowne etapy. Pierwszy z nich to mozolne rejestrowanie i selekcjonowanie zapisów terenowych. Drugi etap stanowiły próby wtłoczenia tych zapisów w kolejne warstwy instrumentalne, w taki sposób, aby końcowy odbiorca mógł odczytać ścieżkę dźwiękową, a w dalszej konsekwencji także i obraz filmowy z nieco bardziej współczesnej perspektywy.

„BEZ WYJŚCIA”
W lutym 2018 roku podczas europejskiej trasy koncertowej projektu Limited Liability Sounds spędziłem dwa dni w niewielkiej, ale bardzo urokliwej miejscowości Fossano na zachodzie Włoch. Po koncertowych obowiązkach, centrum wydarzeń przeniosło się na poddasze niewielkiej kamienicy w centrum miasteczka. To właśnie tam zarejestrowałem dźwięki wieczornej imprezy, liczne brzdęki szkła i gwar wielogodzinnych rozmów. Materiał poddany obróbce na późniejszych etapach pracy studyjnej przyniósł zadowalający efekt i zaczął korespondować z epokową sceną libacji w melinie, za pomocą której Królikiewicz scharakteryzował świat, w którym wegetowali Maliszowie. Początkowo planowałem gęsto osadzić zapisy terenowe na wyrazistej linii basu, ale odtwarzając wielokrotnie pierwszą scenę filmu, postanowiłem jednak złagodzić tę kompozycję, aby nie była tylko rekonstrukcją, a czymś w rodzaju przytoczonego cytatu. Stąd też pojawiła się samplowana trąbka, która rozciąga i łagodzi oblicze tej sceny.

„MILCZENIE I SZAROŚĆ”
Przebieg tego utworu bezpośrednio odnosi się do scen, w których następuje powolne wykluczanie Maliszów z życia społecznego. Momenty utraty pracy i zarobkowania, przyjmowane w szczególności przez bohatera w sposób bierny i pozbawiony jakiejkolwiek walki o wspólne dobro, budzą skrajnie posępne odczucia. Nie zakładałem, że rozciągnę te struktury muzyczne aż do granicy ośmiu minut. Rozpocząłem od nagrania szarpanych strun gitary i kiedy zacząłem zapętlać i rozciągać te zapisy, okazało się, że można na ich bazie zbudować niezwykłe napięcie. Na początku i pod koniec kompozycji wplotłem zapisy kościelnego chóru zarejestrowane w niemieckim kościele. Z każdą kolejną minutą zagęszczają się też niepokojące pulsacyjne motywy i zgrzyty uzyskiwane na drodze eksperymentów ze starym gramofonem i legendarnym magnetofonem szpulowym ZK-140T.

„PORANEK”
Poranek po całonocnej libacji z pewnością nie był dla bohaterów filmu łaskawy. Rzeczywistość o świcie potrafi być tak bardzo szorstka, jak ukazał to reżyser, decydując się na wyciszenie dźwięków tła, a uwypuklenie zgrzytu grzebienia, gwałtownie przesuwanego po gęstych włosach. Scena, w której sportretowana została Anna, zawsze była dla mnie przejmująca, pełna goryczy i żalu. Jednocześnie jest to kwintesencja filozofii reżysera dotyczącej zagadnień rozszczepienia obrazu i dźwięku. Bardzo zależało mi, aby surowość tych ujęć oddać w sposób dźwiękowo bezkompromisowy. Z pomocą przyszedł zestaw perkusyjny w sali prób położonej w berlińskim Kreuzbergu. Awangardowy potencjał tego instrumentu udało mi się wydobyć, przesuwając i pocierając po naciągach bębnów różnorodnymi przedmiotami znalezionymi wówczas na miejscu. Po nałożeniu improwizowanych ścieżek perkusji na zaszumione i brudne tło, postanowiłem jednak złagodzić nieco oblicze „Poranka” poprzez dodanie linii delikatnie odkształconych klawiszy.

„TAM BYŁA MIŁOŚĆ”
Czwarta kompozycja na płycie jest naturalną kontynuacją utworu poprzedniego. Ponownie użyłem zapisów terenowych o charakterze przemysłowym. Część z nich nagrywana była w zakładach pracy, niewielkich warsztatach lub na ulicach, a także klatkach schodowych wrocławskich kamienic. Po raz pierwszy na albumie tak wyraźnie dochodzą tu do głosu rytmiczne partie syntezatora. Zamknąłem tę kompozycję jako jedną z ostatnich, pierwotnie miała bardziej abstrakcyjne oblicze. Brak było mi jednak czegoś o bardziej ambientowy, a mniej eksperymentalnym charakterze. Na jaw wyszły tu moje fascynacje fińskim duetem Pan Sonic.

„PORTRET”
„Portret” przypada dokładnie w połowie albumu i spośród wszystkich kompozycji najbardziej oddaje sprzeczność i dwoistość natury bohaterów filmowych. Nakładając na siebie kolejne przybrudzone zapisy i uderzając w klawisze pianina, zależało mi na tym, aby słuchacz mógł poczuć tę gorycz i rozpacz towarzyszącą im w scenie kłótni na ławce. To bez wątpienia kulminacyjny moment filmu, wyjątkowy, dźwiękowy portret Malisza. Bawiąc się efektami, odrealniłem nieco pianino i połączyłem z masywnym, wzmagającym swe natężenie dźwiękiem syntezatora, po to aby te emocje jeszcze uwypuklić. W końcowej części pojawiają się także odgłosy zirytowanego i gwiżdżącego tłumu, z założenia jeden do jeden oddające te zapamiętane z Na Wylot.

„SERCE MALISZA”
Ponownie Bawaria i ponownie sesja nagraniowa w świątyni. Znane już wcześniej chóry wzbogacone zostały o dźwięki bijących kościelnych dzwonów. Pracowałem nad tymi zapisami dość długo. Początkowo całość miała mieć bardzo minimalistyczną formę. Przeszło mi przez myśl, aby ograniczyć się do czystego zapisu z kościelnej wieży, jednak dla ożywienia dźwiękowego tła tej sceny dodałem cymbały. Przemiana warstwy dźwiękowej jest próbą nadążenia za technikami montażu zaproponowanymi przez reżysera. Ukazuje nam bohaterów z podwójnej perspektywy, jednocześnie stajemy się świadkami sceny na dzwonnicy, jak i przeżywamy ją dogłębnie. Z początku bicie dzwonów wydaje się realistyczne, podobnie jak życiowe ciosy zadane małżeństwu Maliszów, z czasem jednak dźwięk staje się preparowany, bicie dzwonu roztapia się, gubi rytm, zapętla się. Bohater szamocze się ogłuszany dźwiękami, co jest smutną metaforą jego życia.

„PRÓBA”
Spotkałem się z opiniami, że utwór opisujący w bezpośredni sposób scenę próby samobójstwa Maliszów wcale nie jest tym najbardziej posępnym na płycie. Subiektywnie mogę powiedzieć, że to najbardziej energetyczny z fragmentów tej ścieżki. Połamana warstwa rytmiczna jest pełna naleciałości zaczerpniętych od meksykańskiego mistrza elektroniki Fernando Corony. Dźwięki przejeżdżających pociągów zarejestrowałem w ubiegłym roku w Rzymie.

„NIEWIDZIALNY ŚLEDCZY”
Trzonem tej kompozycji jest mocny drone’owy riff, który całkiem przypadkiem narodził się podczas swobodnych improwizacji po jednym z koncertów w Augsburgu w roku 2017. Pomysł na jego wykorzystanie miałem w głowie przez bardzo długi czas. Cała tocząca się tu mocna i przytłaczająca elektroakustyczna masa dźwięków utrzymuje konsekwentny rytm i jest następstwem tego właśnie riffu. Zależało mi na dosadności dźwięku, który nawiązywałby do brutalnej, ale też i niekonwencjonalnie ukazanej w filmie sceny morderstwa. Oglądając ją zza uchylonych drzwi, czujemy negatywne emocje, ale buduje je dla nas wyobraźnia wsparta na warstwie dźwiękowej. Jest to też jedyny utwór na płycie, do którego powstał klip wideo.

„MORDERCY I OFIARY”
Klasyczna miniatura zbudowana na ambientowy podkładzie i płynących klawiszach. Dla podtrzymania narracji użyłem tu samplowanych winylowych szumów. Zaledwie minutowy motyw jest nawiązaniem do hotelowej sceny następującej tuż po dokonanej zbrodni. Piękny, a zarazem skrajnie smutny moment filmowej narracji, w której zderzony zostaje wątek miłości i utraty wszelkiej nadziei. W oryginalnej ścieżce dźwiękowej użyto tematu prowadzonego przez skrzypce na tle organów. Wyjątkowość dźwiękowo-filmowej formy polega w tym przypadku na całkowitym wypełnieniu sceny przez motyw skrzypcowy. Zależało mi, aby uzyskać podobnie kompletny i odcinający efekt.

„ONA I ON”
W finałowych scenach filmu odwrócone zostają wszelkie relacje i zasady. Królikiewicz daje głos bohaterom, a ucisza świat wokół nich. Za wszelką cenę chciałem uniknąć bezpośredniego cytowania dialogów. Na ten zabieg pozwoliłem sobie jedynie podczas prezentacji instalacji dźwiękowej, towarzyszącej premierze tegoż albumu. Struktura kompozycji przechodzi tu dogłębną metamorfozę, z delikatnego ambientowego pasażu przeistacza się w agresywną i drapieżną masę dźwięków nagrywanych w łódzkich fabrykach, a następnie poddanych zabiegom pogłosowym. Reżyser zapewnił w tej scenie możliwość poczucia bezpośredniości aktorskich przeżyć i ta gwałtowna metamorfoza w „Ona i On” powinna za tą teraźniejszością nadążać.

fyh.com.pl/czynniki_pierwsze/adam-mankowski-dzwieki-offu/

license

tags

about

attenuation circuit Augsburg, Germany

attenuation circuit - label for experimental music

we accept only submissions for free download releases
attenuation-circuit@web.de

contact / help

Contact attenuation circuit

Streaming and
Download help

Redeem code

Report this album or account

attenuation circuit recommends:

If you like Dźwięki z Offu, you may also like: